۱۳۸۹ مرداد ۴, دوشنبه

سلامی به دوستان


درود هم میهن گرامی ،
از این که وقت گران بهای خود را در این وبلاگ برای خواندن نوشته های من تلف کردید بی نهایت سپاس گزارم. نمی خواهم با حرف های بی ارزش خودم بیهوده وقت شما را بگیرم. قرار بود در این وبلاگ به طور اختصاصی تنها آثار و نوشته های خودم را ( بدون سانسور ) برایتان بگذارم و هیچ حرف و سخنی ننویسم. درد دل های خود را نگه دارم و یا در جای دیگر آنها را بیان کنم. اما شاید گاهی چند سطری بنویسم ( یعنی لازم باشد که بنویسم ) تا بتوانید بهتر با مفهوم شعرها و نوشته های من آشنا شوید. از طرفی برخی دوستان به من لطف داشته و اجازه خواسته اند اشعار و نوشتارهای بنده را در سایت، وبلاگ، مجله و ... خود منتشر کنند . بعضی از هم میهنان هم پرسش هایی پرسیده اند که پاسخ آنها را به طور خصوصی داده ام . عده ای هم با ایمیل نامه داده و اظهار لطف کرده اند که پاسخ آنها را با ایمیل داده ام . بعضی دوستان هنرمند خواسته اند روی شعر ها و ترانه هایم آهنگ بگذارند و بخوانند. چن تن از بزرگواران که استاد من هستند هم خواستار انتشار آثار به شکل کتاب ، دی.وی.دی ، به صورت نوشته و یا به شکل صوتی شده اند. برخی گرامیان نیز ...
به هر حال ، پاسخ همه ی دوستان و یاران گرامی را داده ام و از لطف آنها صمیمانه تشکر کرده و در اینجا نیز دومرتبه تشکر می کنم. اما علت نوشتن این چند سطر این است که به دوستان بگویم : « انتشار، نوشتن، کپی کردن ، شعر و داستان و نوشتار و ... این وبلاگ به صورت تکی و با ذکر نام نویسنده و وبلاگ هیچ اشکالی ندارد. اما انتشار آنها به شکل کتاب ، جزوه، سی.دی ، دی.وی.دی و ... به شکل نوشته یا صوتی و یا با آهنگ و برای استفاده ی خوانندگان و آهنگ سازان و ... به هر صورتی به شکل مجموعه و به صورت کلی بدون اجازه ی نویسنده ممنوع و مشمول قانون کپی رایت بوده و قابل پیگرد است.
در مورد آثاری که قبلاً چاپ شده باید با توجه به قراردادی که با ناشر محترم دارم ، بررسی کنم که برای چاپ مجدد اجازه ی ناشر لازم است ، یا خیر؟ اما در رابطه با آثار جدید که هنوز چاپ نشده و یا آثاری که مجوز آنها صادر نشده است ، می توانیم مذاکره کنیم و درباره ی چاپ آنها به توافق برسیم.
باز هم از همه ی هم میهنان گرامی و دوستان و یاران و همکاران و هنرمندانی که در این مدت کوتاه ابراز لطف کرده اند صمیمانه تشکر می کنم و سپاس گزارم. امیدوارم بتوانم پاسخ این همه محبت را بدهم و شایسته و سزاوار این هم دلی ها باشم. بی صبرانه منتظر نامه ها، پیام ها، ایمیل ها و ... دوستان هستم. تا درودی دیگر، بدرود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر