کامران زارعی نیا (ترانه: ((دوستت دارم))

تقدیم به او که دوستش می دارم
آن که می گوید دوست ات دارم،
شاعر گم نامی ست؛
که کلام آهنگین خود را با ساز تو هم آهنگ می کند.
آن که می گوید دوست ات دارم،
رامش گر خسته ای ست؛
که ساز خود را با آهنگ کلام تو کوک می کند.
آن که می گوید دوست ات دارم،
خنیاگر غمگینی ست؛
که آواز عشق سر می دهد.
آن که می گوید دوست ات دارم،
مرد تنهایی ست؛
که تنهایی اش را با تن ها جشن می گیرد.
آن که می گوید دوست ات دارم،
عاشق دل شکسته ای ست؛
که از رازهای کوچک ات بی خبر است،
رازهای کوچکی که؛
که هر کدام آرزویی بزرگ است،
آرزوهای بزرگی؛
که دنیای کوچک ات را پر کرده است.
آن که می گوید دوست ات دارم،
همان است که دوست اش می داری.
کامران زارعی نیا ((ترانه))