۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

کامران زارعی نیا : ((باران))


بزن باران بهـاران ســـــررسیـــــده
بزن باران شبـی دیگـــــر رسیــــده
بزن باران بهاران در فغـــــان است
بزن باران که دردم بی امـــان است
بزن باران کـــــه یارم مانده تنهـــــا
منم در آه و افغـــــان مانده این جــا
بزن باران شبی تاریک و سرد است
بزن باران دلـــم لبـــــریز درد است
بزن باران دوچشمم غرق خون ست
بزن باران دوای من جنـــــون است
بزن باران که صبحــم رفته از یـــاد
بزن باران امیـــــدم رفته بـــر بــــاد
بزن باران که گشتم مست و شیــــدا
شدم واله ، شـدم رســـــوای دنیـــــا
بزن باران که جــان بر لب رسیــده
سمنـــــد بخـــت من در گل تپیــــده
بزن باران بشـوی از دل غبــــاری
دلــــم زنگار غـــــم دارد بـه زاری
بزن باران به یارم گفت و گـــو کن
غبار چهـــره اش را شستشـــو کن
بزن باران دلـــــم بی تاب گشتــــه
دو چشم عاشقم بی خواب گشتــــه
بزن باران که یارم دل غمیـن است
((ترانه)) بهر او امشب چنین است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر