تصویر دیروز را در آیینه دیدم ،
شبنم وار جاری شدم ،
گلبرگ های رخ ات را شستم ،
چنان که امروز را هم از یاد بردی .
در پیله ی تنهایی خویش ؛
در پی ِ دگرگونشی محو ،
هویت ام گم شد .
برای یافتن چیزی و به دست آوردن تو ،
سیب چون آن چرخید ،
که دیگر خود را نیز باز نمی شناسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر